Araştırmacı ve öğretmen Zeki TEOMANın kaleme aldığı hikayeye göre:
Ocak 1912de Trablusgarpta Tobruk Savaşında bir subayın yanında çarpışan Mehmet isimli asker şehit düştü. Yanı başındaki onbaşı subaya dönüp;
- Kumandan, Mehmet şehit oldu. diye bağırdı...
Subay da;
- Vah Mehmetçik, vah... Yazık oldu Mehmetçike... Allah yardımcısı olsun. diye söylendi dudakları arasından...
Subayı duyan diğer askerler, şehit olan arkadaşlarının ismini Mehmetçik sanarak;
- Mehmetçik şehit düştü, Allah rahmet eylesin. diye bağrıştılar.
Aralarındaki Arap askerler de dilleri dönmediğinden Muhammetçik, Muhammetçik şehit oldu. diye tekrarladılar.
Mehmetçik adı, böylelikle ağızdan ağıza gerilere kadar ulaştı. Gerilerde bir çadırda çalışan
alay yazıcısı, önündeki deftere İlk şehidimiz Mehmetçik. diye yazdı.
O gün, 9 saat süren savaşta yaralanan, şehit düşen, gazi olan ama adı bilinmeyenlerin hepsine Mehmetçik denildi.